Messa kl. 11.00 sunnudaginn 12. júlí
11. júlí 2020
Sunnudaginn 12. júlí er messa kl. 11.00. Irma Sjöfn Óskarsdóttir þjónar fyrir altari ásamt messuþjónum. Organisti er Tómas Guðni Eggertsson og félagar úr Mótettukór Hallgrímskirkju leiða safnaðarsöng og flytja tónlist.
Prédikunarefni dagsins og guðspjall er frásagan af Jesú sem hittir fiskimennina Símon Pétur og félaga hans, bræðurna Jakob og Jóhannes á strönd Genesaretvatnsins. Þeir eru uppgefnir. Aflabrögð eru léleg en Jesús drífur þá af stað aftur út á vatnið og hvetur með orðum eins og "ekki gefast upp", "reynið aftur." Og viti menn....
Meira um það í prédikun sunnudagsins.
Textar 5. sunnudags eftir þrenningarhátíð:
Lexía: Jer 1.4-10
Orð Drottins kom til mín:
Áður en ég mótaði þig í móðurlífi valdi ég þig.
Áður en þú fæddist helgaði ég þig
og ákvað að þú yrðir spámaður fyrir þjóðirnar.
Ég svaraði: Drottinn minn og Guð.
Ég er ekki fær um að tala því að ég er enn svo ungur.
Þá sagði Drottinn við mig:
Segðu ekki: Ég er enn svo ungur.
Þú skalt fara hvert sem ég sendi þig
og boða hvað eina sem ég fel þér.
Þú skalt ekki óttast þá
því að ég er með þér til að bjarga þér,
segir Drottinn.
Síðan rétti Drottinn út hönd sína, snerti munn minn og sagði við mig:
Hér með legg ég orð mín þér í munn.
Ég veiti þér vald
yfir þjóðum og ríkjum
til að uppræta og rífa niður, til að eyða og umturna,
til að byggja upp og gróðursetja.
Pistill: 1Pét 2.4 -10
Komið til hans, hins lifanda steins, sem menn höfnuðu en er í augum Guðs útvalinn og dýrmætur. Látið sjálf uppbyggjast sem lifandi steinar í andlegt hús til heilags prestdóms, til að bera fram andlegar fórnir fyrir Jesú Krist, Guði velþóknanlegar. Því að svo stendur í Ritningunni:
Sjá, ég set hornstein í Síon,
valinn og dýrmætan.
Sá sem trúir á hann mun alls eigi verða til skammar.
Yður sem trúið er hann dýrmætur en hinum vantrúuðu er steinninn, sem smiðirnir höfnuðu,
orðinn að hyrningarsteini
og ásteytingarsteini og hrösunarhellu.
Þeir steyta sig á honum af því að þeir óhlýðnast boðskapnum. Það var þeim ætlað.
En þið eruð útvalin kynslóð, konunglegur prestdómur, heilög þjóð, eignarlýður, til þess að þið skuluð víðfrægja dáðir hans, sem kallaði ykkur frá myrkrinu til síns undursamlega ljóss. Þið sem áður voruð ekki lýður eruð nú orðin Guðs lýður. Þið sem ekki nutuð miskunnar hafið nú miskunn hlotið.
Guðspjall: Lúk 5.1-11
Nú bar svo til að Jesús stóð við Genesaretvatn og mannfjöldinn þrengdist að honum til að hlýða á Guðs orð. Þá sá hann tvo báta við vatnið en fiskimennirnir voru farnir í land og þvoðu net sín. Hann fór út í þann bátinn er Símon átti og bað hann að leggja lítið eitt frá landi, settist og tók að kenna mannfjöldanum úr bátnum.
Þegar hann hafði lokið ræðu sinni sagði hann við Símon: Legg þú út á djúpið og leggið net ykkar til fiskjar.
Símon svaraði: Meistari, við höfum stritað í alla nótt og ekkert fengið en fyrst þú segir það skal ég leggja netin. Nú gerðu þeir svo og fengu þeir þá mikinn fjölda fiska en net þeirra tóku að rifna. Bentu þeir þá félögum sínum á hinum bátnum að koma og hjálpa sér. Þeir komu og hlóðu báða bátana svo að nær voru sokknir.
Þegar Símon Pétur sá þetta féll hann á kné frammi fyrir Jesú og sagði: Far þú frá mér, Drottinn, því að ég er syndugur maður. En felmtur kom á hann og alla þá sem með honum voru vegna fiskaflans er þeir höfðu fengið. Eins var um Jakob og Jóhannes Sebedeussyni, félaga Símonar. Jesús sagði þá við Símon: Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða.
Og þeir lögðu bátunum að landi, yfirgáfu allt og fylgdu honum.
Prédikunarefni dagsins og guðspjall er frásagan af Jesú sem hittir fiskimennina Símon Pétur og félaga hans, bræðurna Jakob og Jóhannes á strönd Genesaretvatnsins. Þeir eru uppgefnir. Aflabrögð eru léleg en Jesús drífur þá af stað aftur út á vatnið og hvetur með orðum eins og "ekki gefast upp", "reynið aftur." Og viti menn....
Meira um það í prédikun sunnudagsins.
Textar 5. sunnudags eftir þrenningarhátíð:
Lexía: Jer 1.4-10
Orð Drottins kom til mín:
Áður en ég mótaði þig í móðurlífi valdi ég þig.
Áður en þú fæddist helgaði ég þig
og ákvað að þú yrðir spámaður fyrir þjóðirnar.
Ég svaraði: Drottinn minn og Guð.
Ég er ekki fær um að tala því að ég er enn svo ungur.
Þá sagði Drottinn við mig:
Segðu ekki: Ég er enn svo ungur.
Þú skalt fara hvert sem ég sendi þig
og boða hvað eina sem ég fel þér.
Þú skalt ekki óttast þá
því að ég er með þér til að bjarga þér,
segir Drottinn.
Síðan rétti Drottinn út hönd sína, snerti munn minn og sagði við mig:
Hér með legg ég orð mín þér í munn.
Ég veiti þér vald
yfir þjóðum og ríkjum
til að uppræta og rífa niður, til að eyða og umturna,
til að byggja upp og gróðursetja.
Pistill: 1Pét 2.4 -10
Komið til hans, hins lifanda steins, sem menn höfnuðu en er í augum Guðs útvalinn og dýrmætur. Látið sjálf uppbyggjast sem lifandi steinar í andlegt hús til heilags prestdóms, til að bera fram andlegar fórnir fyrir Jesú Krist, Guði velþóknanlegar. Því að svo stendur í Ritningunni:
Sjá, ég set hornstein í Síon,
valinn og dýrmætan.
Sá sem trúir á hann mun alls eigi verða til skammar.
Yður sem trúið er hann dýrmætur en hinum vantrúuðu er steinninn, sem smiðirnir höfnuðu,
orðinn að hyrningarsteini
og ásteytingarsteini og hrösunarhellu.
Þeir steyta sig á honum af því að þeir óhlýðnast boðskapnum. Það var þeim ætlað.
En þið eruð útvalin kynslóð, konunglegur prestdómur, heilög þjóð, eignarlýður, til þess að þið skuluð víðfrægja dáðir hans, sem kallaði ykkur frá myrkrinu til síns undursamlega ljóss. Þið sem áður voruð ekki lýður eruð nú orðin Guðs lýður. Þið sem ekki nutuð miskunnar hafið nú miskunn hlotið.
Guðspjall: Lúk 5.1-11
Nú bar svo til að Jesús stóð við Genesaretvatn og mannfjöldinn þrengdist að honum til að hlýða á Guðs orð. Þá sá hann tvo báta við vatnið en fiskimennirnir voru farnir í land og þvoðu net sín. Hann fór út í þann bátinn er Símon átti og bað hann að leggja lítið eitt frá landi, settist og tók að kenna mannfjöldanum úr bátnum.
Þegar hann hafði lokið ræðu sinni sagði hann við Símon: Legg þú út á djúpið og leggið net ykkar til fiskjar.
Símon svaraði: Meistari, við höfum stritað í alla nótt og ekkert fengið en fyrst þú segir það skal ég leggja netin. Nú gerðu þeir svo og fengu þeir þá mikinn fjölda fiska en net þeirra tóku að rifna. Bentu þeir þá félögum sínum á hinum bátnum að koma og hjálpa sér. Þeir komu og hlóðu báða bátana svo að nær voru sokknir.
Þegar Símon Pétur sá þetta féll hann á kné frammi fyrir Jesú og sagði: Far þú frá mér, Drottinn, því að ég er syndugur maður. En felmtur kom á hann og alla þá sem með honum voru vegna fiskaflans er þeir höfðu fengið. Eins var um Jakob og Jóhannes Sebedeussyni, félaga Símonar. Jesús sagði þá við Símon: Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða.
Og þeir lögðu bátunum að landi, yfirgáfu allt og fylgdu honum.