Lexía: Orðskv. 30.7-9 7Um tvennt bið ég þig,
synjaðu mér þess ekki áður en ég dey: 8Lát fals og lygi vera fjarri mér,
gef mér hvorki fátækt né auðæfi
en veit mér minn deildan verð. 9Ég kynni annars að verða of saddur og afneita
og segja: Hver er Drottinn?
Ef ég yrði fátækur kynni ég að stela
og misbjóða nafni Guðs míns.
Pistill: 1Tím 6.17-19
Vara ríkismenn þessarar aldar við að hreykja sér og treysta fallvöltum auði, bjóð þeim heldur að treysta Guði sem lætur okkur allt ríkulega í té sem við þörfnumst. Bjóð þeim að gera gott, vera ríkir að góðum verkum, örlátir, fúsir að miðla öðrum, með því safna þeir handa sjálfum sér fjársjóði sem er góð undirstaða til hins ókomna og munu geta höndlað hið sanna líf.
Guðspjall: Lúk 12.13-21
Einn úr mannfjöldanum sagði við Jesú: Meistari, seg þú bróður mínum að skipta með mér arfinum.
Hann svaraði honum: Maður, hver hefur sett mig dómara eða skiptaráðanda yfir ykkur? Og hann sagði við þá: Gætið ykkar og varist alla ágirnd. Enginn þiggur líf af eigum sínum þótt auðugur sé.
Þá sagði Jesús þeim dæmisögu þessa: Maður nokkur ríkur átti land er hafði borið mikinn ávöxt. Hann hugsaði með sér: Hvað á ég að gera? Nú get ég hvergi komið fyrir afurðum mínum. Og hann sagði: Þetta geri ég: Ég ríf hlöður mínar og reisi aðrar stærri og þangað safna ég öllu korni mínu og auðæfum. Og ég segi við sálu mína: Sála mín, nú átt þú mikinn auð til margra ára, hvíl þig nú, et og drekk og ver glöð.
En Guð sagði við hann: Heimskingi, á þessari nóttu verður sál þín af þér heimtuð og hver fær þá það sem þú hefur aflað? Svo fer þeim er safnar sér fé en er ekki ríkur í augum Guðs.